Fiscale Problematiek Warmtenetten
Fiscale Problematiek Warmtenetten
Er wordt geen belasting geheven over warmte. Dit heeft een aantal gevolgen.
- De warmteleverancier is grootverbruiker, en betaalt dus over het algemeen het laagste tarief voor de energiebelasting.
- De particulier is kleinverbruiker, en betaalt dus over het algemeen het hoogste tarief voor de energiebelasting.
Dit heeft tot gevolg dat bij overstap van HR ketels naar Warmtenetten er een substantieel bedrag verhuist van de staatskas naar de kas van de Warmteleverancier.
Dit is meer dan 500,- euro per jaar voor het Gemiddelde ACM Huishouden. Over de 40 jarige Levensduur van een warmtenet, is het een indirecte subsidie op de warmtenetaansluiting van ongeveer 27,000 euro per aansluiting.
We nemen aan dat deze veel hogere belastingvrije energieprijs die in werkelijkheid wordt betaald door de eindafnemer enig verband houdt met de kosten van het geheel. De ACM is verantwoordelijk voor het toetsen van de winsten van de warmteleveranciers. Logischerwijs volgt hier uit, dat als dezelfde belastingdruk werd gelegd op warmteneteen, deze meer dan 500 euro per jaar per gemiddelde aansluiting duurder zouden worden. De andere optie is dat dit uit door de warmteleverancier geinde prijs van de energie gehaald moet worden, en dat de warmteleveranciers het dus moeten betalen.
Als we aannemen dat de marges normaal zijn (ACM controleert), dan moeten we concluderen dat er geen business case meer mogelijk zou zijn voor de warmteleverancier als de belastingdruk genormaliseerd werd.
Onder de huidige Warmtewet is het niet mogelijk om de kosten te verleggen naar de eindgebruiker vanwege het principe Niet duurder dan gas - onder de huidige warmtenet mag de prijs niet hoger zijn dan van dezelfde warmte geleverd via HR Ketels.
Dit is een substantieel maatschappelijk risico.
